Szpital - Wirtualne życie w wirtualnym mieście na wirtualnej wyspie

Każdemu może przydarzyć się wypadek, nawet taki lekki. Lekarze pomogą i zaopiekują się kiedy przyjdzie taka pora. Będziesz czuł się jak w domu, przebywając w tym nowym i komfortowym budynku szpitala.

Nathalie przyszła do nowego miejsca pracy. Wyjęła w portierni teczkę z dokumentami.
- O, witam doktor von Phister.
- Po prostu Nathalie - odparła dziewczyna - Chciałabym na popołudnie mieć gotowy identyfikator, który uprawniał by mnie do przechodzenia bezpośrednio w część lekarzy.
- Oczywiście. Oddział ginekologii, patologii ciąży i porodówka jest na trzecim piętrze, blok C, B i D.
- Dziękuję. Do zobaczenia wieczorem! - rzuciła Nathalie i przeszła do windy. Nareszcie znalazła się w dyżurce.
- Dzień dobry... Jestem Nathalie von Phister, jestem nowym ginekologiem na tym oddziale.
- Hej, jestem Meredith! - powitała ją dziewczyna, z którą dziś miała dyżur. Usiadła naprzeciw Meredith, zaparzyła kawę i poszła się przebrać. Potem poszły na obchód.

Nathalie przebrała się i wyszczotkowała włosy. Wzięła z baru kawę w termosie i poszła do metra.[/b]

Nathalie odebrała identyfikator i poszła na górę, biorąc po drodze Mocha Latte z bistro dla Meredith. Weszła na górę i opadła na krzesło.
- Nie mam zupełnie sił na dzisiejszy dzień! Spałam na kanapie i boli mnie cały układ kostny! - jęknęła, przesuwając w stronę współpracownicy kubek z kawą.
- Oh, daj spokój. Mamy dzisiaj dużo roboty! Przebieraj się.

Nathalie skończyła obchód, zanotowała wszytstkie trafne spostrzeżenia i wzięła od Meredith herbatę.
- W sumie, możesz iść do domu, Nath. Wiem jak dużo masz roboty po przeprowadzce! Leć. - powiedziała Meredith. Nathi szybko wyszła i poszła na plazę.

Nathalie wpadła do pracy. Pobiegła na górę.
- spóźnienie. Margaret. - rzucila tylko starsza kobieta i wyszła z gabinetu. Nathalie poszła wziąć prysznic i się przebrać.

Nathalie była wycieńczona. Kraksa na autostradzie, trzy ciężarne. Okropne. Wzięła prysznic, przebrała się i poszła do sklepu.

Nathalie przyszła do szpitala. Pokazała odznakę ochroniarzowi przy wejściu i weszła holem na górę. Wjechała windą na swoje piętro.
- Szykuj się, mamy trudną cesarkę! - krzyknęła Meredith z sali operacyjnej. Nathi szybko się przebrała i pobiegła w stronę bloku porodowego.

Michael wszedł do szpitala. Skierował się do wejścia dla lekarzy, lecz okazało się, że trzeba mieć specjalny znaczek. Poszedl więc przez portiernie, a znaczek zamówil na wieczor. Postanowil odebrać go jutro rano przy okazji drogi do pracy. Wjechał do siebie na chirurgie i poszedł opatrzyć dziecko po rozcięciu łuku brwiowego.

Nathalie skończyła dyżur, przebrała się i popędziła do domu.

Michael zerknął na zegarek. Bogu dzięki, było już po dwunastej. Jego dyżur trwał niemal dobę! Myślał chociaż, że będzie mógł w nocy pójść spać do domu, ale skąd...Wziął swoje manatki, odebral identyfikator i poszedł do domu. Wieczorem miał iśc do Nathalie, nie chciał więc ziewać w jej obecności. Gotowa byłaby pomyśleć, że jej obecność go nudzi...

Isabel weszła frontowym wejściem i podeszła do portierki.
- Dzień dobry, jestem detektyw Torrado - powiedziała pokazując znaczek. - Przyszłam skonsultować się w sprawie zabitego mężczyzny... Gdzie mam iść?
- Windą lub schodami na -1 piętro. Do kostnicy nie ma wstępu, może pani wejść tylko do gabinetu lekarza.
- Dziękuję - odpowiedziała z przymilnym uśmiechem Is. Zjechała na dół i znalazła odpowiednią salę. Mężczyzna koło 40 przywitał się i wskazał miejsce przy biurku.
- I co znaleźliście? - lekarz otworzył teczkę ze zdjęciami.
- Ślady na rękach wskazują, że przed śmiercią się bronił, jednak decydujący cios został zadany nożem w brzuch, dwa razy. - zaczął rozprawiać mężczyzna.
Po kilkunastu minutach Isabel opuściła chłodne miejsce.

Michael przyszedł na nocny dyżur.

Michael skończył dyżur. Wyszukał informacje na temat pacjenta od Isabel, wrócił z jego kartą choroby i zadowolony wypisał wszystko na kartkę. Wyszeł ze szpitala.

Nathalie wbiegła do szpitala. Była spóźniona prawie kwadrans! Szybko pobiegła do szatni i przyszła do lekarskiego, podbijając swoją zmianę.